การแต่งกาย

ชาวชองในสมัยโบราณนั้นจะนิยมทอผ้าไว้ใช้เอง โดยจะมีเครื่องมือที่ใช้สำหรับทอผ้าทุกครัวเรือน เครื่องมือหรืออุปกรณ์ที่ใช้สำหรับทอผ้า เช่น กระสวย กระตุกกี่ทำด้วยไม้ สีที่นำมาย้อมผ้านำมาจากเปลือกไม้ โดยมากชาวชองนิยมสีดำเป็นหลัก นอกจากนี้ยังมีสีแดง และสีขาว ความเป็นมาของการใส่เสื้อผ้าสีต่าง ๆ

ผ้าสีดำ สมัยก่อนชาวชองจะถูกกลุ่มชนอื่นรุกรานอยู่บ่อย ๆ จึงทำให้มีการอพยพย้ายถิ่นฐานและเข้าไปอยู่ตามป่ามีความทุกข์ยากจึงได้แต่งกายด้วยผ้าสีดำ จนเป็นความเคยชินและแต่งมาตลอด และผ้าสีดำเป็นผ้าที่ไม่เก็บความร้อน ไม่เปื้อนง่าย ๆ สามารถใช้สวมใส่ทำงานได้ ทุกอย่าง

ผ้าสีแดง ส่วนมากจะเป็นลักษณะของผ้าขาวม้า มีไว้สำหรับโพกหัวกันความร้อน คาดเอว นอกจากนั้นยังมีไว้เพื่อใช้รองเป็นที่กราบไหว้

ผ้าสีขาว ใช้เกี่ยวกับการทำบุญ งานกุศลต่าง ๆ เพื่อให้ผู้ใช้มีจิตใจที่ขาวสะอาดเหมือนกับผ้าขาว (เฉิน ผันผาย, 2547, น.6)

ลักษณะการแต่งกายของชาวชอง ผู้ชายนิยมนุ่งกางเกงขาก๊วยสีดำ เสื้อแขนยาว ส่วนผู้หญิง จะนุ่งผ้าถุงสีดำ เสื้อแขนยาวเช่นกัน ถ้าไปงานรื่นเริงการแสดงต่าง ๆ จะแต่งกายด้วยผ้าสีดำหรือสีกรมท่า เสื้อคอกลมแขนกระบอก ไม่มีกระดุม ใช้ผ้าสีแดงคาดเอว แต่ถ้าไปงานบุญงานกุศลต่าง ๆ มักแต่งกายสีขาว ผู้ชายนุ่งกางเกงขาก๊วยสีขาวเสื้อคอกลมสีขาวแขนกระบอก ผู้หญิงนุ่งโจงกระเบนสีเขียวอ่อน เสื้อคอกระเช้าสีขาว มีผ้าสะใบเฉียง ส่วนการแต่งกายไปทำงาน ชายนุ่งกางเกงขาก๊วยขาสั้นสีดำ คาดผ้าขาวม้าลายสีต่าง ๆ

เครื่องประดับที่ใช้จะมีแหวนทำด้วยสตางค์แดงหรือตะกั่วสีขาวทำขึ้นเอง ต่างหูใช้ของที่มาจากเขาสัตว์ กระดูกสัตว์ แต่ระยะหลังทำด้วยสตางค์แดงแทนเพราะมีความแข็งแรงกว่าและมีมันเงาด้วย ลูกปัดทำจากลูกข้าวเดือยร้อยแขวนคอมีหลากสี และทำเป็นกำไลข้อมือด้วย และมีกำไลที่ทำจากเงินใส่ข้อเท้าข้อมือด้วย

ส่วนของผู้ชายใช้เครื่องประดับคล้ายกับผู้หญิง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นวัตถุมงคลสำหรับป้องกันตัวจะทำเป็นตะกรุดทำด้วยตะกั่วผูกด้วยด้ายมงคลหรือเชือกคาดเอว (ไกร ขวัญมา, 24 เมษายน 2552)